Tiwanaku
Door: Ruben
Blijf op de hoogte en volg Casa de Esperanza
09 Augustus 2015 | Bolivia, La Paz
Goedenavond allemaal,
Daar zijn we dan na twee fantastische weken in Casa de Esperanza terug in La Paz. In de afgelopen twee weken heb ik van elk moment genoten en met alle jongens en meiden gezellig geklets, gevoetbalt, gewerkt enzovoort. Wat mij zwaar viel was het afscheid nemen van alle kinderen die in zo´n korte tijd zo speciaal voor mij zijn geworden. Gelukkig hebben de meeste facebook zo dat ik altijd nog met een aantal kan praten.
Maar ik zal wat gaan vertelen over de dag van vandaag. Vandaag was het vroeg op, om optijd in de bus te zitten naar tiwanaku. Een bus reis van ruim twee uur . Voor degene die net als mij geen idee had/heeft wat het is zal ik het even heel kort uitleggen.
Tiwanaku is nu een ruine van een eens grote Inca stad. Deze stad is vernietigd toen de spanjaarden in Latijns Amerika aankwamen. De ruines van de stad werden in 1549 perongeluk gevonden toen men opzoek ging naar Qullasuyu(de hoofdstad van de Inca´s).
Daar in Tiwanaku hebben wij de restanten van de stad bekeken en door twee musea´s gelopen. Waar allerlei voorwerpen laggen van de Inca´s. Onze gids heeft ons verteld over de geschiedenis van de stad, de verschillende periodes van de Inca´s tradities, religie en de bouwstijl van de oude stad. Na de indrukwekende rondleiding hebben we nog even de tijd gehad om souveniers te kopen en daarna hebben we in een restaurant in de buurt Lama gegeten. Het eten daar was heerlijk (ook al was de lama een beetje koud). Daarna de hele reis met de bus terug.
Terug in La Paz hebben we eerst nog even snel koffie gedronken en daarna de stad in gedoken om nog wat souveniers te kopen en de dag af tesluiten bij de Burger King.
En om niet te vergeten heb ik nu eindelijk een broertje waar ik zo op had gehoopt. We hebben als familie besloten om een kindje te gaan sponsoren, genaamd Jose Luis. Een super schattig kereltje van ongeveer 1,5 jaar oud.
En nu zit de reis er bijna weer op en eigenlijk heb ik nog geen zin omweer terug te gaan en ik hoop hier snel weer terug te komen.
Eigenlijk heb ik nog veel meer te vertellen over de afgelopen weken, maar dit lijkt me voor nu genoeg.
Iedereen geniet nog van de de laatste blogs die jullie te lezen krijgen. ¡Dios te Bendiga!
Groetjes Ruben Schilder
Daar zijn we dan na twee fantastische weken in Casa de Esperanza terug in La Paz. In de afgelopen twee weken heb ik van elk moment genoten en met alle jongens en meiden gezellig geklets, gevoetbalt, gewerkt enzovoort. Wat mij zwaar viel was het afscheid nemen van alle kinderen die in zo´n korte tijd zo speciaal voor mij zijn geworden. Gelukkig hebben de meeste facebook zo dat ik altijd nog met een aantal kan praten.
Maar ik zal wat gaan vertelen over de dag van vandaag. Vandaag was het vroeg op, om optijd in de bus te zitten naar tiwanaku. Een bus reis van ruim twee uur . Voor degene die net als mij geen idee had/heeft wat het is zal ik het even heel kort uitleggen.
Tiwanaku is nu een ruine van een eens grote Inca stad. Deze stad is vernietigd toen de spanjaarden in Latijns Amerika aankwamen. De ruines van de stad werden in 1549 perongeluk gevonden toen men opzoek ging naar Qullasuyu(de hoofdstad van de Inca´s).
Daar in Tiwanaku hebben wij de restanten van de stad bekeken en door twee musea´s gelopen. Waar allerlei voorwerpen laggen van de Inca´s. Onze gids heeft ons verteld over de geschiedenis van de stad, de verschillende periodes van de Inca´s tradities, religie en de bouwstijl van de oude stad. Na de indrukwekende rondleiding hebben we nog even de tijd gehad om souveniers te kopen en daarna hebben we in een restaurant in de buurt Lama gegeten. Het eten daar was heerlijk (ook al was de lama een beetje koud). Daarna de hele reis met de bus terug.
Terug in La Paz hebben we eerst nog even snel koffie gedronken en daarna de stad in gedoken om nog wat souveniers te kopen en de dag af tesluiten bij de Burger King.
En om niet te vergeten heb ik nu eindelijk een broertje waar ik zo op had gehoopt. We hebben als familie besloten om een kindje te gaan sponsoren, genaamd Jose Luis. Een super schattig kereltje van ongeveer 1,5 jaar oud.
En nu zit de reis er bijna weer op en eigenlijk heb ik nog geen zin omweer terug te gaan en ik hoop hier snel weer terug te komen.
Eigenlijk heb ik nog veel meer te vertellen over de afgelopen weken, maar dit lijkt me voor nu genoeg.
Iedereen geniet nog van de de laatste blogs die jullie te lezen krijgen. ¡Dios te Bendiga!
Groetjes Ruben Schilder
-
09 Augustus 2015 - 08:54
Loes:
Wat duidelijk geschreven ik was er door jouw woorden bij!
en leuk dat jullie en kindje hebben genomen
ik verlang naar jullie fotos en verhalen
loes -
09 Augustus 2015 - 17:19
Machteld:
Gave foto's Ruben en een bijzonder verhaal!
Goede reis terug allemaal.
Groetjes Machteld -
10 Augustus 2015 - 21:13
Monique:
Wat leuk een broertje voor je. En wat hebben jullie veel werk verzet. En volgens mij heb je er weer een vreemde taal bij gekregen. Groetjes aan je vader en moeder en de rest.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
